NFC: Jak działa komunikacja bliskiego zasięgu

NFC to skrót od „Near Field Communication” (komunikacja bliskiego zasięgu). Termin ten jest zwykle używany w odniesieniu do smartfonów, ponieważ NFC umożliwia dokonywanie bezpiecznych płatności zbliżeniowych

NFC umożliwia płatności zbliżeniowe

Jak sugeruje termin „komunikacja bliskiego zasięgu”, ta metoda płatności polega przede wszystkim na tym, że urządzenia używane do transakcji znajdują się blisko siebie.

• NFC to radiowy standard bezprzewodowej transmisji danych. Trzy litery oznaczają „Near Field Communication”, czyli komunikację między dwoma elementami, które znajdują się blisko siebie.

• Specyficzną cechą NFC jest to, że oba urządzenia muszą znajdować się w odległości kilku centymetrów od siebie, aby doszło do transmisji.

• To z kolei skutkuje największą zaletą NFC: jest niezwykle bezpieczne przed przechwyceniem z zewnątrz. W końcu potencjalni sprawcy musieliby znaleźć się bardzo blisko użytkownika, aby szpiegować jego dane

• Prędkość transmisji 424 kBit/s jest niższa niż w przypadku Bluetooth, ale nadal wystarczająca do przesyłania niewielkich ilości danych, takich jak łącza internetowe, w ułamkach sekundy.

• NFC oferuje zatem szybki, prosty i stosunkowo bezpieczny sposób przesyłania danych za pomocą telefonu komórkowego bez podejmowania dużego ryzyka związanego z bezpieczeństwem, jak to może mieć miejsce w przypadku alternatywnych rozwiązań.

Obszary zastosowań komunikacji bliskiego zasięgu

NFC służy do przesyłania danych na krótkie odległości. Ta metoda płatności jest również szczególnie odpowiednia do rozliczania stosunkowo niewielkich kwot i dlatego jest stosowana w obszarze mikropłatności. Istnieje również kilka placówek w Niemczech, które oferują tę funkcję.

• Wiele supermarketów, takich jak Lidl, Aldi czy Rewe, oferuje usługę płatności za pośrednictwem NFC. Smartfon lub karta kredytowa z obsługą NFC wystarczy następnie przyłożyć do terminala, aby zapłacić kwotę. Działa to bardzo bezpiecznie i nawet szybciej niż konwencjonalne metody. NFC jest również często spotykane w automatach biletowych.

• NFC jest również szeroko stosowane do wymiany danych między smartfonami lub tabletami. Przykładowo, trzymając obok siebie dwa urządzenia z Androidem wyposażone w chip NFC, można jednym kliknięciem przesłać dane – na przykład linki, dane kontaktowe, a nawet zdjęcia.

• Przesyłanie informacji za pomocą tagów NFC: Możliwe jest również umieszczanie małych tagów NFC na plakatach reklamowych, które można następnie wykorzystać do przesyłania informacji, takich jak odpowiedni wpis w kalendarzu lub link do strony internetowej.

• Na niektórych uczelniach i uniwersytetach studenci mogą używać chipów NFC w swoich kartach identyfikacyjnych do płacenia niewielkich sum pieniędzy.

Jak działają tagi NFC?

Technologia NFC jest pochodną technologii RFID. Tagi NFC to w zasadzie tagi RFID. Jedyna różnica polega na tym, że częstotliwość jest stała.

• RFID oznacza „identyfikację radiową”. Można rozróżnić aktywne i pasywne transpondery RFID
• Pasywny transponder RFID jest najbardziej znany. Aby wejść z nim w interakcję, czytnik emituje pole elektromagnetyczne. Chip RFID pochłania transmitowaną energię za pośrednictwem anteny i może w ten sposób realizować otrzymane polecenia. Gdy tag RFID jest odczytywany, pole elektromagnetyczne nadajnika jest osłabiane lub modulowany sygnał jest odbijany w przeciwfazie, umożliwiając czytnikowi przeglądanie zapisanych informacji.
• Aktywne transpondery RFID zazwyczaj posiadają własne zasilanie: W tym przypadku zasięg jest znacznie większy.
• Klasyczne (pasywne) transpondery RFID, które można również znaleźć na ubraniach w domach towarowych, mają antenę rezonującą z częstotliwością 125 kHz. Możliwe są jednak również inne konstrukcje o innych częstotliwościach. Tagi NFC są zwykle zaprojektowane tylko dla częstotliwości 13,56 MHz. Można je również odczytywać i zapisywać za pomocą większości smartfonów.
• Transpondery RFID nie zapewniają jednak 100% bezpieczeństwa: w Internecie można znaleźć wiele urządzeń, które można wykorzystać do wykonania kopii zeskanowanego tagu RFID. Jednak w przypadku klasycznych pasywnych chipów RFID urządzenie kopiujące musi znajdować się bardzo blisko chipa: Niewykryta kradzież danych jest generalnie niemożliwa.