Neurodywergencja: informacje o mózgu, który działa inaczej

Osoby dotknięte neurodywergencją różnią się od osób neurotypowych na wiele sposobów. Może to wpływać na różne obszary

Co nauka rozumie przez neurodywergencję

Neurodywergencja to ogólny termin określający wiele wzorców zachowań i myślenia, które odbiegają od normy. Należą do nich AD(H)S, autyzm, zespół Tourette’a, dyskalkulia i dysleksja. Głównym problemem jest sposób, w jaki mózg przetwarza bodźce.

• Neurodiversity zostało omówione po raz pierwszy dopiero w 2012 roku na sympozjum w Nowym Jorku, więc badania nad tym tematem są wciąż w powijakach.

• Termin ten odnosi się przede wszystkim do faktu, że każdy człowiek i każdy mózg jest inny – a zatem także do sposobu, w jaki każdy mózg funkcjonuje i reaguje na swoje środowisko.

• Osoby neurodywergentne zwykle różnią się od osób neurotypowych tym, że pewne rzeczy są dla nich znacznie trudniejsze i potrzebują na nie więcej czasu – ale w niektórych przypadkach radzą sobie z nimi łatwiej.

• Na przykład ktoś, kto cierpi na dysleksję, nie jest gorszy w czytaniu, ponieważ jest mniej inteligentny, ale dlatego, że mózg inaczej rozpoznaje litery i łączy je w słowa. Kiedy czytasz, nie myślisz o każdej pojedynczej literze, ale widzisz słowo, a twój mózg reaguje błyskawicznie i prawidłowo łączy litery.

• Możesz również przeczytać to zdanie w dowolnym momencie. Ponieważ nawet jeśli tylko pierwsza i ostatnia litera słowa znajdują się we właściwym miejscu, neurotypowy mózg może odczytać słowa, podczas gdy mózg z dysleksją nie może.

Gdzie głównie różnią się mózgi osób neurodywergentnych

Neurodywergencja przejawia się na wiele sposobów i naturalnie różni się w zależności od osoby. Niemniej jednak istnieją pewne ogólne podobieństwa i zbieżności.

• Neurodywergencja przejawia się przede wszystkim w percepcji i przetwarzaniu bodźców.

• Na przykład bodźce w otoczeniu są odbierane bardziej intensywnie. Osoby neurodywergentne mogą reagować bardziej intensywnie na głośne dźwięki lub jasne światło, a tym samym mieć większe problemy z ich przetwarzaniem.

• Po części różnica polega również na sposobie filtrowania i rejestrowania bodźców środowiskowych. Na przykład, osoba neurodywergentna może mieć problemy ze śledzeniem rozmowy, jeśli inne rozmowy są wyraźnie słyszalne obok tej rozmowy, ponieważ mózg nie może zablokować innych rozmów, ale odbiera wszystkie bodźce w wiązce.
• Jest to również znane jako filtr percepcji. Osoby ze słabym filtrem są podatne na przeciążenie sensoryczne lub mają problemy z odróżnieniem istotnych informacji/bodźców od tych nieistotnych.
• Istnieje wiele innych różnic, na przykład sposób rozkładania neuroprzekaźników, reakcja mózgu na przechowywanie i odzyskiwanie wiedzy i wiele innych. Różnice wymienione powyżej mają na celu jedynie wyrażenie najważniejszych różnic.