Wirus Borna: informacje o objawach i przenoszeniu

Wirus Borna jest bardzo rzadką, ale potencjalnie śmiertelną chorobą zakaźną przenoszoną przez ryjówki. Nie ma na nią lekarstwa ani szczepionki

Wirus Borna: rzadki, ale śmiertelny

Wirus Borna, podobnie jak koronawirus czy hantawirus, jest chorobą odzwierzęcą. Są to choroby zakaźne przenoszone ze zwierząt na ludzi. W przypadku wirusa Borna, to głównie ryjówki są nosicielami wirusa i mogą przenosić go na ludzi.

• Gdy dana osoba zostanie zarażona wirusem Borna, na początku pojawiają się objawy grypopodobne, takie jak bóle głowy i gorączka. W miarę postępu choroby pojawiają się nieprawidłowości neurologiczne, takie jak dezorientacja lub zaburzenia mowy.

• Ponadto często rozwija się ciężkie zapalenie mózgu (zapalenie mózgu), które powoduje, że zakażona osoba zapada w śpiączkę i ostatecznie umiera.

• Wirus Borna (BoDV-1 – Borna Disease Virus 1) jest prawie zawsze śmiertelny, ale występuje bardzo rzadko. Do tej pory w całym kraju odnotowano tylko około 50 przypadków zakażenia wirusem Borna u ludzi

• Wirus został po raz pierwszy zidentyfikowany jako przyczyna ciężkiego zapalenia mózgu u ludzi w 2018 roku. Od tego czasu choroba podlega również obowiązkowi zgłoszenia. Jak już wspomniano, ciężki przebieg choroby pochłania wiele istnień ludzkich. W Niemczech infekcję przeżyły tylko cztery osoby, które do dziś zmagają się z poważnymi późnymi skutkami.

• Zakażenie wirusem Borna można leczyć jedynie objawowo. Nie ma lekarstwa, takiego jak odpowiednie leki lub szczepionka.

Z zwierzęcia na człowieka: przenoszenie nie jest jeszcze w pełni zrozumiałe

Jest pewne, że ryjówka jest nosicielem wirusa Borna. Jednak dokładny mechanizm przenoszenia wirusa ze zwierząt na ludzi nie jest jeszcze w pełni znany. Pewne jest, że patogeny przenoszą się z myszy na ludzi za pośrednictwem śliny, kału i moczu.

• Jeśli dana osoba wejdzie w kontakt z patogenem poprzez skażoną żywność, resztki jedzenia lub kurz, może zostać zarażona. To samo dotyczy ugryzienia przez mysz. Rolnicy i pracownicy leśni są zatem szczególnie zagrożeni. Biwakowanie w lesie lub na łąkach może również prowadzić do kontaktu z ryjówkami.
• Istnieje również wysokie ryzyko zakażenia podczas czyszczenia szop, stajni lub strychów, zwłaszcza na obszarach wiejskich. Można również wejść w kontakt z zakażonymi odchodami podczas prac ogrodowych
• Tym ważniejsze jest, aby się chronić i podejmować środki zapobiegawcze. Aby przede wszystkim zapobiec zakażeniu, należy nosić (jednorazowe) rękawiczki i maskę na twarz podczas wykonywania opisanych powyżej prac.
• Uwaga: Właściciele kotów również powinni zachować ostrożność. Jeśli kot przyniesie do domu martwą ryjówkę, należy pozbyć się zwłok tak szybko, jak to możliwe, używając rękawic i szufelki. W przypadku kontaktu ze zwierzęciem zaleca się zmianę i wypranie odzieży, wzięcie prysznica i dokładne umycie włosów.
• W końcu wybuch epidemii jest mało prawdopodobny, ponieważ przenoszenie się choroby z człowieka na człowieka nie jest jeszcze znane.